رواية بقلم فاطمة الالفي

_ادخلي يا حبيبه 
سارت خلفه بتردد _هو حضرتك فاضي نتكلم
عادت الابتسامه تنير وجهه _وحضرتي فاضى علطول ماوريش حاجه تحبي نقعد فى البلكونه
حبيبه بتوتر _ياريت 
جلست بالمقعد الموضوع بالشرفه وجلس هو مقابل لها ينتظر حديثها باهتمام 
حبيبه بجديه _بصراحه محتاره فى قرار ومحتاجه مساعده 
ياسين باهتمام _وانا تحت امرك ايه إللى محيرك

حبيبه بتنهيده _من فتره سألتني ليه سبت بيت عمو وأنا قولت ينفع مااجوبش عشان وقتها كنت ممكن اكدب وانا مابحبش الكدب
ياسين _تمام فاكر كل ده وبعدين
حبيبه _لازم احكيلك من البدايه عشان تساعدني فى قراري وكمان اعرف انا صح ولا غلط 
ياسين بانصات _وانا سامعك واحكي براحتك ومش هقاطعك إلا لم تخلصي كل إللى عندك 
بدأت تقص عليه كل شي 
انا عشت مع عمو اكتر ماعشت مع بابا وماما وبعد وفاه بابا عمو كان ليه كل حاجه عوضني عن غياب بابا وكمان ابيه حازم كان ليه الاخ والسند عاملني كطفله صغيره واخته وبنته وجودهم فى حياتي عوضني كتير طبعا رغم كل ده كنت حاسه ان غريبه ومش فى بيتي كنت حاسه بسجن مرات عمي خلتني فيه كنت مقضيه حياتي فى اوضتي وممنوع اقعد فى اى مكان فى البيت بشوف عمو وابيه على الأكل بس المهم ده حكم مرات عمو ولازم اسمع كلامها لان ضيفه فى بيتها 
فى وقت معين واحنا فى الثانويه كل بنت كانت بتحلم بفتى أحلامها وتوصفه فجاه لاقيت نفسي بوصف يوسف ابن عمي الصغير اكبر مني بخمس سنين ده إللى كان قدامي فكرت فيه فجاه وبقيت معجبه بيه وهو كان فى الجامعه مشاعري خلاص راحتله وقلبي اختاره بس كل ده كان جوايا انا وبس لم دخلت الجامعه كنت بطلب منه حاجات كتير بس هو دايما كان بيخذلني كانه ماكنش شايفني اصلا قدامه خلاص فقدت الامل أن مشاعره تتغير ويبادلني نفس المشاعر ومرت الأيام والسنين واتخرجت وهو حياته كانت غير عباره عن صحاب وسهر بره البيت حتى رفض يشتغل مع عمو ويتحمل مسئوليه كنت بشوفه صدفه بس لسه جوايا مكان فى قلبي متعلق بيه رغم أن يوسف كله عيوب ومع ذلك كنت بتغاضى عنها لحد لم حصلت حاډثه والحياه كلها فى بيت عمو اتغيرت يوسف بسبب الحاډثه فقد بصره دخل فى حاله نفسيه صعبه وكل البيت كان مڼهار وقفت جنبه وساعدته يخرج من حاله الحزن والاكتئاب وفعلا مع الوقت اتغير بقيت انا عيونه إللى بيشوف بيها وبعد شهور فجاه لاقيت عمو بيطلب ايدى عشان يوسف والغريبه يوسف وقتها قالي ان محتاجلي فى حياته فرحت طبعا ان اخيرا حس بمشاعري وهو كمان بيحبني لكن كنت بحلم وكنت غلطانه عشان يوسف عمره ماحبني ولا كان شايفني قدامه من الاساس عشان يفكر فيه بس استغل وجودي جنبه وقال اضمن وجودها اكتر واخطبها الخلاصه عاوزة اقولك ان استغلني وقت تعبه واحتياجه ليه عشان افضل جنبه حتى لو عاش باقي عمره كده واكتشفت انه بيحب واحده فعلا شبه وزيه كمان شوفتهم مع بعض وكل إللى عمله طلب مني مااقولش لحد فكر فى صورته قدام عيلته ونسى مشاعري نسى اصلا ان موجوده فى حياته وجرحني وكسرني بكل تصرف يعمله وبلغت عمى ان رافضه الجواز من يوسف عشان هو ابن عمى وبس واحترم عمو قراري بس ابيه حازم كان حاسس بيه وعرف كل حاجه وعشان كده ماحدش اعترض ان اسيب البيت عشان كده احسن وافضل ليه دلوقتي يوسف بقى كويس وعمل العمليه ونجحت وهيتجوز إللى شبهه فرحه النهارده اروح واباركله ولا افضل مكاني ريم بتقولي مجنونه عشان فكرت احضر فرحه بس انا مش شايفه ان ده جنون هو خلاص خرج من حياتي ومن كل حساباتي بقى ابن عم وبس مالوش مكان فى قلبي وأن لازم أكون قويه واوجهه ماتعودتش اهرب ولا استسلم واضعف فبعد كل إللى قولته ممكن تساعدني اعمل الصح انا
________________________________________
خلصت كلامي
شعر بالحزن من أجلها وأجل استغلالها اراد لو التقى بيوسف ليصفعه بقوه ويفتك به عن ما سببه من حزن وچرح لتلك البرئيه تنهد بضيق ثم اخبرها 
انتي صح يا حبيبه لازم تختبري قوتك وتواجهه وتتغلبي حتى على مشاعرك لو كان ليه فى ولو مكان صغير فى قلبي تمحي وجوده تماما لازم تثبتي لنفسك أولا انك فعلا شيفاه ابن عم مش اكتر انتى قويه ومش ضعيفه عشان بتعدي وتتخفى وكانك انتى إللى غلط لا لازم تروحي وتستمدي قوتك وثقتك بنفسك وتفرحي كمان انك فى المكان الصح والحياه فعلا كملت ماوقفتش على حد خان وباع هو اختيار غلط من البدايه وعليكي تواجهه الغلط ده مش تفضلي عايشه حياتك تفكري فى مجرد اختيار وانتهى لا تبنى حياه جديده وانتي خلاص بنتيها يبق تعيشها من غير ندم ولا حزن واكيد ربنا هيعوضك بالاحسن وفعلا هو مايستهلش انسانه